Steeds meer mensen vertellen anderen hoe makkelijk het is om gelukkig, rijk en gezond te zijn. Handboeken staan er vol mee. En zoveel onderzoek om het te staven. Vast allemaal waar. Doch een mens is een mens. Leven is leven.

Al ben ik een coach die mensen een hand reikt om gelukkiger en vitaler, oftewel burn-out-vrij, door het leven te gaan, op m’n 53ste heb ik nog steeds issues en moet ik mij bovendien dagelijks bewust zijn hoe ik goed met mijzelf en met mijn lichaam om dien te gaan. Nee, dat gaat niet volautomatisch vanzelf. Het leven gaat schijnbaar met vallen en opstaan. Voor een burn-out specialist net zo goed als voor de meeste andere mensen. Ja, bewustzijn helpt. Naast inzicht en bewustzijn is er ervaren en voelen. Je kunt met je hoofd nog zoveel begrijpen, het transformeren van ons innerlijk gedoe is een reis die een leven lang doorgaat; wellicht meer dan één. Want uiteindelijk gaat het er volgens mij om dat we ontdekken hoe we op alle lagen van ons zijn in liefde en bewustzijn leven met onszelf, iedereen en alles om ons heen. Dat voor elkaar krijgen is een persoonlijke ontwikkelingsreis van jewelste.

Gevoelens en emoties, net als gedachten, komen en gaan. Het gebeurt gewoon. Gisteren voelde ik me droevig en kwetsbaar, vandaag voel ik me licht en luchtig. Gisteren had ik nare hoofdpijn, vandaag is het al stukken beter. En zo gaat het steeds maar door. Het ene moment kan al verschillen van het volgende moment. Of gaat dit bij jou anders?

Volgens mij maken wij mensen de reis van angst naar liefde. Van de angst dat we niet veilig zijn, niet goed genoeg zijn en gevaar lopen naar vol vertrouwen in onszelf en de wereld om ons heen. Een ontdekkingsreis die ons tot in alle cellen van ons wezen laat ervaren dat ons helemaal niets kan gebeuren. Om dat voor elkaar te krijgen zullen we ons bewust moeten worden van onze houdingen en gedragingen die op angst gebaseerd zijn en daarmee stress veroorzaken en ons daardoor vervolgens ziek maken. Om gezond en vol vertrouwen te leven dienen we ons te bevrijden van angst.

Mijn these is dat dit een belangrijke oorzaak is waarom steeds meer mensen opgebrand raken: domweg omdat het tijd is jezelf te resetten. Die reset gaat over het herontdekken wie je eigenlijk bent, hoe je eigenlijk wilt leven en wat ervoor nodig is om gezond, vreugdevol en veerkrachtig door het leven te gaan. Oftewel, hoe je vanuit liefde met jezelf en de wereld om je heen leeft.

Liefde is wie we zijn en waar we uit voortkomen. Het mag 24/7 gevoeld en geleefd worden, het hele jaar door. We hoeven het ons alleen maar te herinneren, voor het geval we het zijn vergeten.