Maak mij over 4 maanden maar wakker!

Burn-out verhalen raken mij iedere keer diep
Iedere keer als ik een nieuw verhaal hoor van of over iemand die een burn-out heeft meegemaakt dan raakt mij dat diep. Komt dat omdat het mij weer doet denken aan mijn eigen burn-out? Of omdat ik er van overtuigd ben dat een burn-out te voorkomen is? Ik heb ontdekt dat er voor mij nog een andere reden is. Het is mijn sterke drive om burn-out bespreekbaar te maken!

Terwijl op internet weinig verhalen zijn te vinden
Het lijkt wel alsof burn-out een onderwerp is waar niet over gesproken mag worden. Als er een nieuw onderzoek uit komt over stijgend ziekteverzuim door werkstress dan is dat snel verspreid over internet. Maar persoonlijke verhalen op internet van mensen met een burn-out zijn schaars en vaak anoniem en gedateerd. Volgens mij is dat een gemis. Want voor vele anderen die in een vergelijkbare situatie zitten kan het delen van die ervaringen zo belangrijk zijn. En dat er vraag naar is blijkt wel uit het feit dat mijn blog over Marieke’s burn-out een jaar geleden ruim 600 keer is bekeken.

En daarom in deze blog mijn burn-out verhaal
Nu is het tijd om mijn eigen verhaal met je te delen. Wie weet stimuleert het ook jou om je ervaringen te delen. Geen enkel verhaal is namelijk hetzelfde. En het helpt om signalen van burn-out bij andere bezoekers van de site eerder te herkennen. Wil jij reageren op dit blog of zelf je ervaring delen? Bezoek het Burn-Out Forum op deze site.

Ik legde de lat heel erg hoog voor mijzelf
Vóór mijn burn-out kon ik moeilijk ‘nee’ zeggen. Ik was betrokken naar mijn collega’s en hielp mijn vrienden en familieleden als ze daarom vroegen. Dat heb ik vele jaren volgehouden. Ik werkte met veel plezier in de accountancy en in het bedrijfsleven. Er waren momenten van stress, maar dan zette ik even mijn tanden erin met een paar overuren en dan was het klusje weer geklaard. Kwaliteit leveren vond ik erg belangrijk. Een leidinggevende vertelde mij weleens: “Arjen, als jij 80% op jouw schaal van kwaliteit zou leveren, ben ik al uiterst tevreden”. Later drong tot mij door wat hij bedoelde. Ik legde de lat wel heel erg hoog voor mijzelf.

En ging maar door
Naast het werk kregen wij ook de sleutel van ons nieuwe huis in De Meern. We lieten het bijna casco opleveren en hadden bedacht om veel zelf te doen in huis. Mijn partner Mirjam was bijna dagelijks in het huis aan het klussen, terwijl onze zoon Jasper (toen 2 jaar) heel erg lief op een kleedje aan het spelen was of aan het slapen. Na mijn werk even een hapje eten en ook lekker klussen. Tegen middernacht weer naar Gouda, daar douchen, Jasper in zijn eigen bed leggen en zelf ook gaan slapen. De volgende ochtend weer vroeg op naar mijn werk in Utrecht. En als ik dan de vermoeidheid voelde opkomen in de ochtend, dan nam ik een dubbele espresso met suiker. Zo bleef ik op de been en kon ik doorgaan.

Ja, er waren wel signalen
Achteraf gezien, waren er diverse momenten dat ik eigenlijk wel aanvoelde dat het niet goed ging. Vrienden die voorzichtig vroegen hoe het met mij ging. Betrokken collega’s die bij mij binnen liepen en hun hulp aanboden. Mirjam die opmerkte dat ik sacherijnig was en zei: ‘je bent er met je hoofd niet bij’. Er ging inderdaad veel langs mij heen. Ik was me er niet bewust van. Ik had geen lichamelijke klachten. Ik was alleen een beetje moe. Maar dat gaat wel weer over als ik in het weekend een keertje uitslaap, dacht ik toen. En ik had zo’n duf gevoel in mijn hoofd. Alsof het gevuld was met watten.

Ik was doodop en trok het niet meer
In oktober 2000 ging het mis. We waren ondertussen verhuisd naar De Meern. Na de zomervakantie merkte ik dat de stapel met werk alleen maar groter was geworden en dat ik de deadlines niet meer kon halen. Ik vertelde Mirjam op een zondagavond dat ik de volle 24 uur de volgende dag nodig had om mijn werk af te krijgen. Ik was doodop en moest toegeven dat ik het niet meer trok. Zij gaf mij het advies om die maandag met mijn HR-adviseur te gaan praten. Die stuurde mij direct naar huis en liet mij een afspraak met de huisarts maken. Hij had niet veel tijd nodig voor de diagnose. Meneer Luijendijk, u heeft een burn-out!

Maak mij over 4 maanden maar wakker!
Ik leefde als een zombie. Ik kwam alleen mijn bed uit voor de wc en om te eten. Mijn zoontje Jasper heeft mij vooral zien slapen. “Maak mij over vier maanden maar wakker!”, heb ik toen geroepen. Ik was toe aan een winterslaap. Ik was totaal uitgeput. Zelfs een boek lezen was mij teveel. Als er maar iets van emotie in een tv-programma zat moest ik al huilen. Ik wist niet dat mij dit zou kunnen overkomen.

Ik kreeg een tijdelijke functie aangeboden
Ik zag het niet zitten om hele dagen thuis te zitten. Ik was doodsbang dat ik dan in een nog dieper gat zou vallen. Daarom had ik met de HR-adviseur afgesproken om toch nog een paar uur te gaan werken. Ik startte met 2 dagen van twee uur in mijn eigen functie. Kort daarna kreeg ik door mijn leidinggevende een tijdelijke functie aangeboden. Ik noemde mijzelf manager Special Projects. Ik kreeg klussen zonder echte deadline maar die wel toegevoegde waarde hadden. Zo kon ik weer langzaam in een werkritme komen.

Gelukkig werd ik goed begeleid
In het jaar voor mijn burn-out volgde ik een training persoonlijke effectiviteit. Van de trainer/coach Margot kreeg ik toen al te horen dat ik zo goed kon vertellen wat er met mij aan de hand was. Ze hield mij dan een spiegel voor door te zeggen: ‘maar wanneer ga je daar eens wat aan doen? ‘ Toen drong het niet tot mij door. Eenmaal ziek thuis wist ik dat Margot degene was die mij verder kon helpen. Gelukkig ging mijn werkgever akkoord met de begeleiding door Margot. Zij heeft mij ook in contact gebracht met een natuurgeneeskundige die ervoor heeft gezorgd dat ik ook lichamelijk aan mijn herstel kon werken. In april 2001 was ik volledig hersteld en besloot ik te gaan zoeken naar een andere baan. Ik wilde weer met een schone lei beginnen.

Ik heb hier veel van geleerd
Wat zijn voor mij de wijze lessen geweest? Ik mag er zijn als individu. Ik ben de regisseur van mijn eigen leven. Ik kan pas energie geven aan anderen als ik zelf nog voldoende op voorraad heb. Ik wil nog zo veel leren, maar vooral genieten van het leven. Energie steken in zaken die IK belangrijk vind. En bovenal de kennis en ervaring die ik heb opgebouwd over gezond(er) leven zoveel mogelijk te delen. Want ik gun het iedereen, ook jou, om (weer) te genieten van het leven en te stralen!

Al is het af en toe best lastig
Maar het is niet altijd rozengeur en zonneschijn na mijn burn-out hoor. Omdat ik met leuke dingen bezig ben in mijn werk én privé kom ik af en toe tijd tekort. Vind ik het jammer dat ik er op een dag niet een paar uurtjes bij kan kopen. Dan gaat dat ten koste van mijn slaapuren en dat merk ik wel de dagen erna. Ja, dat blijft een valkuil voor mij. Ik signaleer alleen eerder dat ik mijn grens heb bereikt en pas dan mijn patroon weer aan.

Wil jij reageren? Ga dan naar het Forum
Ik vind het leuk om te lezen of jij je herkent in mijn verhaal. Deel je reactie of jouw eigen verhaal op het Burn-Out Forum. Je kunt natuurlijk ook reageren op de verhalen van anderen :).

Ben jij toe aan een doorbraak?
Ik hoop dat je door het lezen van mijn verhaal herkenning hebt gevonden voor jouw situatie. Inzien wat er werkelijk aan de hand is, is stap 1. Maar hoe je daarna verder moet is stap 2. Kan jij daar wel hulp bij gebruiken? Omdat je het al zolang alleen hebt geprobeerd? En het lijkt alsof je nooit meer de oude gaat worden?

Ontdek met Energie Terug online hoe je makkelijk zelf je basisenergie op orde kunt brengen

Geniet van het leven en STRAAL!

Arjen