Waarom dit forum is gestart?
Omdat persoonlijke verhalen van mensen met een burn-out schaars zijn. Dat is een gemis, want het delen van je ervaringen is zó belangrijk! Voor jezelf, maar ook voor anderen die in een vergelijkbare situatie zitten. Dus laat ik het goede voorbeeld geven met mijn eigen burn-out verhaal.
Herken jij je in de verhalen hieronder? Of wil jij graag reageren op het verhaal van een ander?
Laat dan hieronder je reactie achter. Zo maken we samen burn-out bespreekbaar!
STOP Burn-out! Wil jij definitief herstellen van je burn-out, maar weet je niet hoe?
Bespaar jezelf de moeite om te zoeken naar allerlei methoden om weer fit en vitaal te worden. Ontdek hoe je makkelijk zelf je basisenergie op orde brengt met het online programma.
Klik hier voor informatie over het online programma
Liever direct contact met mij, als burn-out coach? Dat kan.
Klik hier om een contact met mij op te nemen!
Ik heb na het overlijden van mijn vader een burnout gekregen. Altijd alleen voor hem moeten zorgen en dat is me opgebroken. Mijn bedrijfsarts wil me weer voor 4 uur per week aan het werk zetten, maar ik krijg al paniekaanvallen als ik daaraan denk. Op het werk is geen begrip. Graag heb ik contact met mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Voor mij is alles zwart nu.
Hallo,
Een vriendin (25 jaar) zit al 3 jaar in een flinke burn-out. Van druk Amsterdam, naar haar ouders in Friesland, en nu 1,5 jaar bij de tweede psychiatrische zorgboerderij, waar ze niet meer klinisch wordt behandeld maar slechts woont. Hier heeft ze een of twee keer per dag een contactmoment met andere bewoners, maar dat is het. Ze heeft geen groepstherapieën meer, want dat is haar te veel.
Toen we belden zei ze zich slechter te voelen dan ooit. Ze trekt niets en zelfs een taxi bellen is al enorm uitputtend. Haar ouders trekken het niet meer goed en weten niet wat ze moeten doen. Ze wilde graag dat ze nogmaals langs de huisarts ging voor een second opinion, maar daar is tot nu toe niet veel uitgekomen en er gaat ook weer veel tijd en gedoe overheen voordat er weer een afspraak voor een psychotherapeut kan worden gemaakt.
Bij de zorgboerderij waar ze nu zit, wordt ze niet meer geholpen en ik denk dat ze daar niet goed zit, maar ze gelooft niet dat er een andere plek is waar ze opgenomen kan worden en begrepen wordt. Ze kan zelf niet echt hulp zoeken, omdat ze niets kan lezen, haar ogen doen dan erg veel pijn.
Ik maak mij veel zorgen om haar en vind het lastig haar te spreken, omdat ik niet weet wat ik voor haar kan doen. Maar ik heb het idee dat ik een van de weinigen ben die er is voor haar.
Er moet toch een plek zijn waar ze behandeld kan worden door mensen die hierin gespecialiseerd zijn? Het duurt nu al zo lang!
Hoi Marilon,
Jouw zorgen om je vriendin kan ik mij heel goed voorstellen. Je staat machteloos langs de zijlijn en kunt voor je gevoel weinig doen. Dat is zeer herkenbaar voor velen die een dierbare kennen die een burnout doormaakt. En zeker als het herstel maar duurt en duurt en duurt en er weinig verbetering in het herstel zichtbaar of voelbaar is. Mijn complimenten dat je deze stap hebt genomen om op het forum jou zorg te delen en ook hulp te vragen.
Een echt behandelcentrum voor mensen met burnout klachten bestaat niet in Nederland, wel zijn er diverse groepen van therapeuten die nauw met elkaar samenwerken om zo een complete behandeling, ik spreek liever van begeleiding, aan te kunnen bieden. Zeker als de klachten al jaren voortduren. In deze bizarre tijd waar we weinig bewegingsruimte krijgen van de overheid is er gelukkig ook heel veel online begeleiding mogelijk. In mijn praktijk bied ik dat ook aan, samen met een team van specialisten op het gebied van burnout. En het start met een kennismakingsgesprek via de telefoon of via beeldbellen in welke vorm dan ook. Laagdrempeliger kan ik het niet maken.
Ik hoop hiermee jouw vraag te hebben beantwoord Marilon,
Warme groet, Arjen Luijendijk
Hoii allemaal,
Ik zoek eingelijk een beetje herkenning. Ik zit nu 7 maand in mijn burn out. Tenmiste dat zegt de huisarts. Mijn lichamelijke klachten zijn langzaam begonnen.
Mijn klachten zijn
Onscherp zien
Inwendige trillingen in mijn voeten
Soms doof gevoel in mijn voeten
Maar waar ik met name last van heb is extreme vermoeidheid deze komt smiddags opzetten rond 1 / 2 uur. Ik kom dan net uit bed. Heb dan een uurtje meegeslapen met mijn dochter van 10 maand. Het lijkt wel een soort aanval niks helpt dan, ik blijf vermoeid en ontzettend zware benen.
Dit trekt in de namiddag rond 4 /5 uur vanzelf weer weg. En ben dan savonds helemaal niet mee moe.
Herkent iemand deze vermoeidheid bij een burnout.
Ik heb ook onderzoeken gehad bij de huisarts omdat ik zelf heel bang ben voor ms…
Aankomende week moet ik naar een neuroloog, al zegt de huisarts dat ik me daar geen zorgen om moet maken.
Hoi Marielle,
Vermoeidheid, minder goed zien, trilling in benen of voeten, het zijn allemaal klachten die veel voorkomen bij een burnout. Het zijn signalen van je lichaam van overbelasting, van uitputting na een lange periode van spanningen en stress. Het natuurlijk herstelvermogen van je lijf heeft in die periode niet voldoende ruimte gehad om dit te compenseren. Onderzoeken bij bijvoorbeeld een neuroloog kunnen je de bevestiging geven dat er niets ernstigs aan de hand is, maar aan de andere kant is het nu belangrijk om te herstellen, te ontspannen en te rusten. Tijdens mijn burnout een aantal jaren geleden vertelde ik tegen de mensen om mij heen, het is nu oktober, maak mij in februari maar weer wakker ik heb behoefte aan een winterslaap. Herkenbaar?
Warme groet, Arjen Luijendijk
hoi hoi
nu 10 maanden burnout maar zonder moeheid .ja moeheidsaanvallen ..maar meerendeel onrust niet stil kunnen zitten komt dat ook voor ..al zo lang??
Iemand ervaringen met neurofeedback bij burnout?
Sommige neurofeedback-zorgverleners stellen dat het ook bij burnout kan helpen.
Het lijkt me tamelijk experimenteel maar ik ben ondertussen wanhopig genoeg om alles te proberen.